Op het schoolplein stond een grote houten speelboot. Margreet klauterde daar graag op in het speelkwartier, met allemaal vriendjes en vriendinnetjes. Ze had een aangebrand chipje in haar zakje paprikachips zitten. Sommige kindjes vonden dit heel lekker, dus: ze besloot het te verloten.
“Wie wil dit chipje hebben?” vroeg Margreet vol enthousiasme aan haar klasgenootjes.
“Ikke, ikke!” klonk het enthousiast.
“Oké, daar gaan we dan; iene miene mutten tien pond grutten …” zo klonk het ritmische geloot om het chipje, terwijl ze met haar vinger de jongetjes en meisjes afwisselend aanwees.
En plots hoorde ze: “Wat doe je nou?”
“Nou moe.” Reageerde ze verbaasd.
Ze had het chipje zelf opgegeten.
Taalfabriek 'De Hersenstam' 